Utrata pracy. Jak sobie z nią poradzić?

Na obecnym rynku pracy bardzo częste jest zjawisko nagłej utraty pracy. Wiąże się to z ogromnymi uprawnieniami jakie daje pracodawcy polski kodeks pracy. Dominują umowy śmieciowe i na czas określony więc zwolnienie nie musi mieć żadnych podstaw. W tym przypadku pracownik ma niewielkie szanse na wygraną nawet w sądzie bo pracodawca nie musi się tłumaczyć z wypowiedzenia.

Na zwolnienie z pracy pracownik właściwie nie ma wpływu ale może zaobserwować jego symptomy:

- pojawiają się informacje o restrukturyzacji firmy,

- pracownik jest izolowany (nie docierają informacje o ważnych decyzjach i spotkaniach),

- ubywa obowiązków (może się to wiązać ze zmianą zakresu czynności który pracownik dostaje do podpisania), 

- pracownik otrzymuje krótkoterminowe zadania

- pracownik jest proszony o opisanie swojej roli w firmie

- pracownik zostaje zobowiązany o sporządzenie dodatkowych sprawozdań,

- pracownik zostaje zobligowany o wprowadzenie nowej osoby w swoje obowiązki włącznie z własnymi pomysłami i wiedzą.

Jeśli je zauważamy i wiemy że są marne szanse na pozostanie w danym miejscu pracy należy zacząć poszukiwania nowego zajęcia. Kwintesencja wygranej tkwi w tym aby się nie załamywać po stracie pracy. Wiadomo że jest to pewien rodzaj szoku, bo człowiek myśli "dlaczego ja! Przecież wywiązuję się z obowiązków". Należy wypracować w sobie system obronny i jedynie pozytywne podejście do przykrej sytuacji pozwoli na wygraną. Osoby które się załamują i nie adaptują do sytuacji nie są w stanie zdobyć nowej pracy. To czysta psychologia radzenia sobie ze stresem na każdym poziomie.

Proces poszukiwania pracy potraktujmy jako urlop. Jego czas jest różny w zależności od tego jak intensywnie szukamy pracy i jakie mamy możliwości w sensie dostępności ofert pracy.  Po latach poszukiwań może pojawić się apatia, gniew i frustracja, gdy po kolejnej rozmowie dowiadujemy się że to  nie my zostaliśmy wybrani.

Długi czas pozostawania bez zatrudnienia może się wiązać z poszukiwaniem wymarzonej pracy. Po latach doświadczeń taka osoba wie co chce robić w pracy i w czym czuje się dobrze. Zna swój poziom wiedzy. W tym przypadku nie należy doprowadzać się do frustracji tylko jasno komunikować swoje oczekiwania i niezadowolenie z rozmów o pracę. Należy trzymać się wytyczonej ścieżki kariery ale można pomyśleć o tymczasowym zatrudnieniu w przypadku pilnego zapotrzebowania na środki finansowe na życie. W międzyczasie trzeba stale śledzić ogłoszenia i rozmawiać ze znajomymi w celu uzyskania wymarzonego zatrudnienia.